zondag 11 mei 2014

11 mei



Na een korte nacht gingen we samen met Anke en Wilhelm naar de kerk. De laatste keer dat we konden meegaan. Het was een andere predikant dan de vorige keren. Hij was veel ouder en het was meer serieuzere dienst. We vonden het ook eens leuk om iemand anders aan het werk te zien.
Daarna wilden Anke en Wilhelm samen met ons Kaaskoek gaan eten. Blijkbaar is het zeer bekend in Zuid-Afrika. We hadden dit nog nooit gegeten en waren zeer benieuwd. Ze namen ons mee naar een zeer gezellig plekje in Paarl. Anke, Sien en Ruth bestelden een warme chocomelk en een kaaskoek. Wilhelm dronk rooibosthee en een kaaskoek. De kaaskoek was blijkbaar niet zoals Anke deze wou eten, maar het was wel lekker.

Dan gingen we naar de videotheek in Paarl en namen enkele films mee naar huis. Toen we thuiskwamen, begonnen we met het inpakken van onze valiezen. Dit verliep vlotter dan we allebei dachten. We hadden zelf nog wat plaats over in onze koffer. 
Hierna keken we naar een Afrikaanse film: ‘Klein Karoo’. We kregen ondertussen allemaal een beetje honger. Wilhelm bestelde dan 4 pizza’s. Ondertussen keken we nog naar een aflevering van Dexter. Dit is een serie die Wilhelm volgt.

Na het eten van de pizza’s keken we naar een film die Wilhelm had gekozen. Grudge Match. Wij werkten nog wat voor school. We moesten nog onze reflecties en de blog typen. Anke was blijkbaar ook zeer moe en heeft heel de film liggen slapen.

Toen de film gedaan was, ging Wilhelm bij de buren vragen of ze een weegschaal hadden. Gelukkig hadden ze er één. We wogen elk om beurt onze koffers en gelukkig waren ze niet te zwaar. We konden nog wat extra souvenirs kopen. Hierna werkten we nog wat verder. Ruth zette al de reflectie in het portfolio bestand en Sien typte de blog. Ondertussen keken Wilhelm en Anke naar de eerste vier afleveringen van Beauty & the Beast.

We aten nog een kleine snack en keken nog naar de Afrikaanse film: ‘Semi Soet’. Dan was het tijd om in ons bedje te kruipen want morgen is het al zover… We vertrekken terug naar huis.
We kunnen allebei niet geloven dat we nu al moeten vertrekken. De tijd is voorbij gevlogen. We hebben super leuke mensen ontmoet en hebben de tijd van ons leven beleefd. We willen via deze weg nog eens onze ouders bedanken omdat we de kans kregen om naar hier te komen.

Ps.: We wensen alle mama’s een gelukkige Moederdag toe. Vooral onze mama’s willen we in de bloemetjes zetten en we vinden het jammer dat we deze dag niet met hen kunnen vieren. Dinsdag zullen we hen een dikke knuffel geven.

3 opmerkingen:

  1. Ik kijk al uit naar die knuffel. Dat was een mooi einde aan een mooi laatste blogbericht uit Zuid-Afrika. We wensen jullie een goede vlucht zonder vertraging! Tot dinsdag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Toen bleef het stil... Mijn avondlijk ritueel is niet meer :)

    BeantwoordenVerwijderen