2 mei

Deze morgen ontbeten we buiten omdat het nog mooi weer was. Daar vulden we ons dagboek ook aan en genoten we wat van de zon. 

Daarna was het terug tijd om wat te werken voor school. We zijn goed bezig aan ons portfolio. ’s Middags aten we wat restjes op van gisterenavond, we maakten er nog snel een slaatje bij.

Na het middagmaal vertrokken we richting Paarl Mall. We moesten Mienke (de dochter van Sandra) nog oppikken omdat we daarna onmiddellijk doorreden naar de oefening van de trouw van Kim. Op die trouw zijn Anke en Mienke allebei bruidsmeid. Op weg naar Paarl Mall mocht Sien nog eens rijden. (Want morgen gaan we er samen op uit en mogen we de auto van Anke gebruiken, Anke moet wat vertrouwen krijgen in ons). De rit verliep heel vlot en Anke was er gerust in.

In het shoppingscentrum kochten we enkele zaken die we zeker nog wilden hebben voor we vertrokken. We moesten ook nog wat geld afhalen. Anke had ook nog iets nodig. Daarna hadden we nog een beetje tijd over en gingen we nog een chocomelk drinken. In Kaapstad dronken we er ook, maar deze was veel lekkerder. 

Toen vertrokken we naar de wijnplaats waar de oefening was van de trouw van Kim. 

Dit wilden we toch ook wel eens zien en meemaken. Er was een soort weddingplanner maar die kon niet veel zeggen. Deon (vriend van Kim) wilde alles heel goed hebben en hij nam het woord. Ze oefenden hoe ze moesten wandelen van de auto naar het grasveld waar de trouwviering zou plaatsvinden. Wij vonden dit beiden een beetje geforceerd. Nu ja als de bruid dit wil, moet je dat maar doen zeker. 

Na de oefening gingen we nog eens kijken naar het huis waar alle bruidsmeiden zich gingen klaarmaken en waar Dean en Kim slapen na de trouw. Amai, dat was echt mooi. Ze hingen al hun kleren op.

Daarna gingen we ook nog eens kijken naar de feestzaal. Ze waren nog bezig om alles in orde te maken. Het was echt wel zot, een witte dansvloer, een vleugelpiano, allemaal lusters aan het plafond. (Als je geld hebt, kan je veel extraatjes betalen voor je trouw). 

Toen we vertrokken wensten we het koppel heel veel succes voor morgen en dan reden we terug naar huis. 

Het ergste is dat je dan onderweg allemaal kleine, verlaten huisjes ziet waar er mensen op de stoep zitten te roken. Dit is een beeld dat je toch nooit vergeet. Je komt juist van een trouw waar alles er op en er aan zal zijn en dan zie je dit, dat is echt aangrijpend. Zuid-Afrika is echt een land met heel veel uitersten en daarmee word je iedere dag mee geconfronteerd. Die twee uitersten leven hier gewoon vlak naast elkaar. 

We zetten Mienke af en dronken nog iets bij Sandra. Zij wilde natuurlijk ook alles weten over de plaats waar de trouw ging plaatsvinden. Daarna stopten we nog even bij de winkel om alle ingrediënten te kopen voor scampi Diabolique. 

Toen we thuiskwamen begonnen we onmiddellijk aan het eten. Het smaakte een beetje zoals thuis, we waren blij want Sambal Oelek hebben ze hier niet. Daarvoor moesten we dan een oplossing zoeken. Wilhelm en Anke vonden het ook weer lekker. Telkens al het lekker is, zegt Wilhelm dat we mogen blijven. Dit was gelukkig nu ook het geval. We mogen dus blijven voor de laatste week dat we hier nog zijn. 

Na het eten, keken we nog naar een film en aten we de rest van de chocomousse op.