8 mei

Vandaag onze voorlaatste dag in Primary school Klein Boishaai. We mochten vele lessen geven vandaag. Ruth stond in de Afrikaanse klas en Sien stond in de Engelse klas.

Toen we aankwamen in de school begonnen we onmiddellijk met het knippen van flessen want die hebben we nodig om enkele zaken te knutselen (zie werken in deelgroepen).

 De schooldag begon in beide klassen met een godsdienstles die gegeven werd door ouders van de kleuters.

 In de Afrikaanse klas duurde dit wat langer dan in de Engelse klas en daardoor had de Engelse klas alleen beweging. In de bewegingsles moesten ze een tennisbal gooien tegen de muur en terug vangen. 

Als de klassen allebei klaar waren met hun lessen, was het terug tijd voor kleine snack.

Daarna gaf Sien in de Engelse klas een muziekactiviteit. Waarbij de kleuters een muziekpartituur moesten maken. 

Toen gaf Sien ook nog een bespreking over watervervuiling. De kinderen wisten hier al heel veel over. Ruth mocht in de Afrikaanse klas deze lessen niet doen omdat ze iets anders gepland had die eerst moest gebeuren.

Wij begeleidden wel alle twee het werken in deelgroepen. Aan één tafel moesten ze een blaadje invullen over afval sorteren, 

aan de tweede tafel maakten ze een muziekinstrument (een rasta), aan de derde tafel maakten ze een werp en vang spelletje (zie foto) dit moesten ze versieren met stickers. 

Als laatste werkje mochten ze een wiskundespelletje doen met klei. (zie foto). 

We begeleidden de kinderen waar nodig. De kinderen die klaar waren met al hun werkjes mochten gaan spelen.

Tijdens de pauze zochten juf Marianne en Wendy nog iets om te maken van moederdag. Dit is een groot verschil in vergelijking met ons. Bij ons in België als het Moederdag is, is dit ook altijd het thema en wordt er altijd veel werk in het cadeautje gestoken. Wij vertelden dit ook aan de juffen, zij vonden dat een beetje vreemd dat wij een hele week rond het thema ‘moederdag’ werkten. Nu ja, overal andere gewoonten zeker.

Na de pauze vertelde Sien in de Engelse klas een Afrikaans verhaaltje. De juf vindt het ook eens nodig dat ze in de Engelse klas Afrikaans horen. Ruth deed een tik tak opvoering in de Afrikaanse klas. De kleuters waren terug heel enthousiast. We zijn toch blij dat we dit tik tak huis laten meebrengen hebben door onze ouders. We laten het achter in Klapmuts (in de armere school). 

Toen de kleuters verdeeld werden in groepen om te gaan sporten, gingen wij in de school rond met de affiches die we maakten met de kleuters. Op de affiche stond een pictogram van een mannetje die iets in de vuilnisbak gooide. Dit is om te tonen, dat de kinderen alle papiertjes in de vuilnisbak moeten gooien. In elke klas gaven we twee tekeningen die ze mochten uithangen in de klas. Alle leerkrachten waren heel enthousiast over dit kleine projectje. ‘Julle is so owelyk’. Wij hingen ook nog enkele prenten aan de vuilnisbakken in de gang.

 Als we hiermee klaar waren, waren alle kleuters al naar huis. We gingen naar de klas van Anke.

Ze bracht ons naar de kapster die het haar van Sien in vlechtjes ging leggen. Dat kapsalon was echt Afrika. 

Aan de ene kant konden de mannen gaan om zich te laten scheren en aan de andere kant konden de vrouwen gaan om hun haar in te vlechten. De kapster keek naar Siens haar en ze vroeg haar af hoe ze met zo’n dun haar vlechtjes ging maken. Ze besliste om er wol in te verwerken. Dan begon ze eraan. Sien had soms wel wat pijn omdat ze soms wat hard trok aan me haar om het goed vast te maken. 

Terwijl ze bezig was met Siens haar, kwamen er ook nog enkele andere vrouwen met hun haar. Gelukkig waren er twee kapsters. Na een tijdje kwam Anke kijken of ze al klaar waren. Maar ze was helemaal nog niet aan de helft. Anke en Ruth gingen samen nog achter de ingrediënten om de chocomousse te maken voor morgen.

Dan eindelijk na 3 uur en een half kwamen Anke en Ruth om Sien. Sien zat al in het donker, omdat de elektriciteit was uitgevallen. Het waren pijnlijke 3 uren voor Sien, maar iedereen vindt het resultaat wel mooi. Vanaf nu komen er geen duidelijke foto’s meer op van Sien op de blog. Zo is het voor iedereen een verrassing om dinsdag. Het eindresultaat besparen we jullie dus tot dinsdag...

Toen we naar huis reden, stopten we nog even bij Sandra. We mochten haar mixer gebruiken om de chocomousse te maken, anders gingen we de hele avond mogen kloppen aan de chocomousse.

Als we thuiskwamen, begonnen we onmiddellijk aan de chocomousse. We werkten goed door en na een uurtje waren we klaar. Ondertussen maakte Anke nog een typisch Afrikaans gerecht Boonkiebredi. Dit is een soort stoofvlees met groentjes bij en aardappelen. Dit aten we samen met een beetje rijst. Het was heel lekker. 

Na het eten legden we alles klaar voor morgen. We keken ook wat er nog allemaal in onze knutseltas zat dat we toch terug meewilden naar huis. Anke mocht ook nog eens kijken. De rest van de knutseltas geven we af in Klapmuts omdat ze het daar beter kunnen gebruiken dan in Paarl. 

We schreven ook nog enkele bedankingskaartjes. Daarna gingen we gaan slapen, nog vier nachtjes slapen en we moeten vertrekken….