De rugzakken werden netjes in hun regenjasje gestopt en de riemen werden achter een beschermzeil opgeborgen. Dat hebben we al geleerd van vorige reizen.
Voor dat karweitje hebben allebei onze papa's meegebracht. Die zijn daar best handig in!
Jenna en Jonas stonden het wat van op afstand te observeren.
De vriendelijke dame had wel heel wat tegenslag met het afdrukken van de etiketten. Er moesten zelfs twee technici bij komen om dit in goede banen te leiden. Er was er wel maar één die de handen uit de mouwen stak, maar de andere zag dat alles goed verliep.
We hebben dan samen eens goed gekeken of alles wel klopte!
Doordat de reis in het drukke verkeer goed verlopen was, bleef er nog ruim de tijd om afscheid te nemen met een drankje. Onze klaspoppen, die hier al veel succes geoogst hebben, zwaaien ook nog eens. Zij keren niet meer mee terug naar Vlaanderen!
En na een emotioneel afscheid werd het tijd om in de rij te gaan staan.
Nog even zwaaien en een kushandje...
tot siens!
(=Afrikaans)
We stegen stipt om en landden enkele uren later in Istanbul.
Om middernacht vertrekken we van daar naar Kaapstad. We komen er aan in de namiddag van 14 februari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten