29 april

Vandaag moesten we terug wat vroeger op, want vandaag rijden we richting Kaapstad samen met Anke. We willen daar nog enkele dingen bezichtigen. 

We vertrokken rond 8.00 uur in Paarl. Onderweg naar Kaapstad stopten we nog bij een fabriekswinkel van Nike omdat Anke nieuwe tekkies (= loopschoenen) nodig heeft. In zo’n fabriekswinkel is het veel goedkoper. We moesten daar nog even wachten want winkels gingen maar open rond 9.00 uur.   

In de Nikewinkel hadden ze haar maat jammer genoeg niet meer. We gingen dan maar verder richting Boulders beach, waar er pinguïns zitten. 

Op weg naar Boulders beach stopten we nog even bij Muizenberg om een foto te nemen bij de leuke strandhuisjes. Het was druk tijdens het rijden naar Boulders Beach. 

Na een tijdje kwamen we aan bij de pinguïns. We waren allebei super blij dat we die leuke mooie dieren in het ‘wild’ zagen. De meeste pinguïns zaten niet op het strand maar onder de struiken omdat het wat slecht weer was. We spotten toch wel pinguïns, het was leuk om ze zo van dichtbij te zien. 

We maakten daar een korte wandeling. We zagen ook enkele grappige plakaatjes langs het wandelpaadje. 

Even later vertrokken we richting Green Market (centrum van Kaapstad), daar verkopen ze allemaal typisch Afrikaanse souvenirs.  Het was terug even rijden in de drukte van Kaapstad.

Toen we daar aankwamen hadden we even moeite om parking te vinden. Maar opeens zagen we een ondergrondse parking, joehoeeew. Applaus, omdat we er geraakt zijn. Dan zochten we eerst een plek om iets te eten. We kozen voor een heerlijke wrap met kip. 

Daarna begonnen we aan onze grote afdingrace. We onderhandelden over de prijs en kochten mooie souvenirs voor het thuisfront. Hopelijk is iedereen blij. 

We zagen ook enkele straatartiesten die een optredentje deden met dans of muziek. Dit creëerde onmiddellijk wat sfeer in de stad.

We dronken dan nog een chocomelk in een cafétje omdat we allemaal heel dringend naar het toilet moesten.

Rond 14.45 uur moesten we al uit de stad vertrekken omdat je anders helemaal vast zit in het verkeer in Kaapstad. Dan ben je pas heel laat thuis. We moeten ook rond 16.00 uur al thuis zijn omdat Anke Jesy (de poetsvrouw) nog naar huis moet brengen.

Toen we terug thuiskwamen, keken we nog eens welke souvenirs we te kort hadden. We typten ook de blog.

Vanavond wordt terug een rustige avond met een filmpje en misschien werken we nog wat voor school.

28 april

Deze morgen stonden we redelijk vroeg op om nog wat te werken aan ons portfolio. Observatieverslagen typen, typen van alle buitenschoolse activiteiten,… We zullen ons niet vervelen vandaag.

Om 10.00 uur gingen we mee met Anke. Ze moest nog haar bruidsmeisjesjurk passen. Hopelijk zit hij deze keer wel goed. Toen we daar aankwamen, zat de jurk bijna perfect. De mevrouw had de jurk gestoomd. Hierdoor kon je goed zien wat er nog moest aangepast worden. Woensdag mag Anke opnieuw gaan. Hopelijk is de jurk dan in orde want dan kunnen ze er niets meer aan veranderen.

Hierna reden we door naar Paarl Mall. Anke moest nog een cadeautje kopen voor de bruiloft van zaterdag. Ze had ook nog nieuwe loopschoenen nodig. Donderdag loopt ze een wedstrijd van 21 km. Dan zou je wel eens nieuwe schoenen nodig kunnen hebben. Ondertussen keken wij nog wat rond in de winkels. We moeten nog ideeën opdoen voor onze laatste week stage. 

Na het korte bezoekje aan het winkelcentrum gingen we terug naar huis. Onderweg een tussenstopje maken bij de winkel voor het eten van deze middag en voor vanavond. Wij gingen opzoek naar de spullen voor het avondeten en Anke keek voor het eten van deze middag.

Toen we thuiskwamen maakte Anke een heerlijke pastasalade met ananas, kip, curry, paprika,…. LEKKER! Dan moesten we jammer genoeg nog wat werken voor school. Sien plaatste zich buiten om te werken en Ruth bleef binnen zitten.

’s Avonds maakten wij het avondeten klaar. Lasagne. En wat voor lasagne?? Super lekker natuurlijk. We worden hier echte keukenprinsesjes. Wilhelm maakte na het eten voor ons een crémesoda. Proeven kan geen kwaad zeggen ze. Sien vond het lekker, Ruth niet echt. Ze at wel de ijs op. Het groene sodadrankje dat Wilhelm erin deed is super, maar dan ook super zoet.

Na het eten installeerden we ons in de zetel. Vanavond worden we opnieuw ondergedompeld in de geschiedenis van Zuid-Afrika. We kijken namelijk naar  de film: Nelson Mandela – A Long Walk To Freedom.

27 april

Deze morgen moesten we rond 8.00 uur opstaan omdat we vandaag de Tafelberg gingen beklimmen.

Rond 9.00 uur vertrokken we richting Kaapstad. Daar zagen we Nikki en Francois terug. We kozen voor de tocht waar we normaalgezien 2 uren moeten over moeten doen.

We begonnen aan de ferme klim. Het werd onmiddellijk al duidelijk dat Sien totaal geen conditie heeft. De anderen moesten veel wachten op Sien, daarvoor is ze de andere ook heel dankbaar. Ruth had er minder problemen mee. We kwamen nog veel mensen tegen die puften en bliezen. Als je niet veel conditie hebt, moet je dit echt doen op karakter. Je moet de hele tijd denken, ‘ik kan het’. Francois en Wilhelm bleven ook achter Sien omdat dit motiverender is dan dat je helemaal alleen achteraan zit te stappen. Terwijl we aan het uitrusten waren, moesten we dan ook genieten van de mooie uitzichten.

Na een goeie twee uren was het einde eindelijk in zicht. Toen begon Ruth het toch ook moeilijk te krijgen want het laatste stukje was echt steil. We waren allebei super trots op onszelf en op elkaar dat we er geraakt waren in een goeie twee uren. 

We genoten boven nog wat van het uitzicht en dan kochten we een kaartje om met de kabellift terug naar beneneden gaan. Toen we stonden te wachten om naar beneden te gaan, waren we omringd door mensen van Belfast. Er waren twee groepen en die supporterden voor een andere voetbalploeg van Engeland. De ene groep was voor Liverpool en de andere groep was voor Chelsey. Vanavond moesten die twee ploegen juist een belangrijke match tegen elkaar spelen. Ze zongen de hele tijd liedjes over hun ploeg en de andere groep probeerde dan luider te zingen. We werden toch beiden bang dat er iets ging gebeuren. Gelukkig bleef de sfeer positief en vriendelijk. We zaten dan dus ook met die groep in het kabelkarretje. Ze zongen en riepen de hele weg naar beneden.

We waren blij dat we beneden waren. Dan moesten we nog eventjes wandelen naar de auto. Het deed terug deugd om op een effen weg te wandelen.

In Kaapstad stopten we nog bij de Burger King. Na een gezonde wandeling, een ongezonde maaltijd. We moesten even wachten want er stond een lange rij (Burger King is nog maar nieuw in Zuid-Afrika en voor de meesten heel speciaal en ‘goed’). 

We aten onze maaltijd op in de auto. Toen stopten we nog even bij de videotheek van Anke en Wilhelm. Ernaast kochten we in de spar nog wat eten voor vanavond. 

Toen we naar huis reden, vielen we allebei in slaap. We waren echt kapot van de beklimming.

Thuis aangekomen namen we onmiddellijk een douche. Daarna besloten we om naar een film te kijken over Mandela en de invloed die gehad heeft op de Zuid-Afrikaans rugby: Invictus. Mandela gebruikte de rugby als een zet om de witmensen en de bruinmensen/zwartmensen terug overeen te laten komen. Het is een hele mooie film waarbij we soms toch een traantje wegpinkten. Terwijl we naar de film keken, aten we heerlijke zelfgemaakte popcorn. We vielen allebei niet in slaap tijdens de film ondanks we toch wel moe waren. 

26 april

Deze morgen konden we wat uitslapen. Daarna nemen we alle twee een uitgebreid bad.  Anke verwende ons met een heerlijk roerei en dan konden we er weer helemaal tegenaan om te werken voor school.

We maakten onze reflectie, werkten enkele lesvoorbereidingen af en luisterden terwijl naar leuke muziek. We werkten heel goed door.

Rond 16.30 uur was het braaie tijd. We vertrokken naar vrienden (Kim en Dean) van Anke en Wilhelm. Dexter mocht ook mee. De vrienden wonen in een beveiligd park waar allemaal hele grote huizen staan. Bij het binnenrijden moest Wilhelm zeggen bij welk huis we op bezoek kwamen. Dus duidelijk heel beveiligd.

Toen we binnengingen, zagen we onmiddellijk dat Dexter en Roxy (de hond van daar) heel goed overeenkwamen. Ze liepen de hele avond achter elkaar en speelden de hele tijd met elkaar, heel grappig om te zien. 

Na een tijdje kwamen Nikki (collega van Anke) en Francois ook toe. We keken samen met de mannen naar de rugby. We beginnen het toch al te appreciëren en vinden het al leuk om er naar te kijken, dus als we terug zijn in België zullen we ook de hele tijd naar de rugby willen kijken in plaats van de voetbal.  Dean had enkele lekker hapjes gemaakt voor ons. 

Kim en Dean trouwen volgende week, dus dit was dan ook vaak het gespreksonderwerp van de avond. Het zijn allemaal hele toffe mensen en het werd nog een gezellige avond.