17 april

Vandaag was het onze laatste dag in Klapmuts Primair. Gelukkig had Charlene al enkele zakjes voor de juffen meegenomen naar school. Deze zouden we nooit allemaal in de auto van Jeaniva kunnen stoppen. Jeaniva was vandaag op tijd om ons op te pikken. Zo konden we toch nog de laatste vergadering bijwonen.

We waren net iets te laat op school maar mochten nog steeds de vergadering bijwonen. Meneer Frans vertelde dan aan de andere leerkrachten dat het onze laatste dag was. We moesten dan elk om beurt ook een korte speeche geven. Anouke en Tom namen het voortouw en bedankten de leerkrachten bij wie ze les mochten geven. Dan waren wij aan de beurt. We bedankten vooral de leerkrachten van Grade R. Verder zijn we niet echt geraakt want we kregen beiden tranen in onze ogen. Toen we terug neerzaten en opkeken naar Charlene zagen we haar ook enkele tranen wegpinken.

Na de vergadering gingen we naar de klas van Jeaniva. We gaven haar de 2 zakjes en bedankten haar voor alles. Dan begonnen we met het schminken van de kinderen. De kinderen konden kiezen ofwel schminkten we ze in een konijn ofwel tekenden we twee paaseieren op hun wangen. Toen we nog maar net begonnen waren, kregen we telefoon van Stefen. De timmerman ging binnen 5 minuten op school zijn om de zandbak te maken. We hebben dan het schminken van de kinderen even stopgezet om een kijkje te nemen in het speelpark. Inderdaad, de timmerman stond daar in levende lijven. Stefen had duidelijk uitgelegd wat de plannen waren voor de zandbak en hoe hij het moest maken. De timmerman zag het volledig zitten. Wij waren allebei ECHT, maar dan ook echt OPGELUCHT. EINDELIJK!! De zandbak zal dan toch klaar zijn voordat we vertrekken.

Dan moesten we naar de grote zaal gaan. Er werd een bijeenkomst gegeven voor de grondslagfase. (Grade R, Grade 1, Grade 2 en Grade 3) De bijeenkomst ging over het Paasfeest. Er stond een juffrouw op het podium die nog eens het Paasverhaal vertelde. Sommige kinderen zaten heel geboeid te luisteren. Voor anderen was het soms nog wat moeilijk. Het was wel fijn om te zien dat ze met heel de grondslagfase nog eens samen komen om het Paasverhaal nog eens te vertellen en te verduidelijken. Zo zie je maar dat ze hier veel geloviger zijn dan ons.

Na de viering gingen we terug naar de klas van Jeaniva om de kinderen te schminken. 

Dan gingen we naar de klas van Kirby om daar de zakjes af te geven en de kinderen de schminken. 

Hierna gingen we naar de klas van Charlene en als laatste gingen we naar de klas van juf Alexander om daar de zakjes af te geven en de kinderen te schminken.   

De juffen waren super blij met hun  zakjes. Ze waren zeer benieuwd wat erin zat en wat ze met al de dingen konden doen. Soms hebben we wel nog enkele dingen moeten verduidelijken zoals hoe ze met behangerslijm moeten werken, dat er één linkse schaar inzit en nog enkele andere dingen. Ook de kinderen vonden het super dat we rondgingen om ze te schminken. Ze zagen er zeer trots en schattig uit. Het was leuk om heel de klas te zien zitten als we ze hadden geschminkt. 

We kregen dan ook super veel knuffels van alle kinderen.

 Ook Tom wilde geschminkt worden. We schminkten hem dan in een ‘gevaarlijke’ leeuw die alle konijnen (kinderen) wilde opeten.

Nadat we in alle klassen waren geweest om de dingen uit te delen en de kinderen te schminken, gingen we nog eens kijken naar de zandbak. Die is helemaal af, er moet alleen nog zand in komen, maar daar zal Charlène voor kijken.

 Daarna trokken we onze schilderkleren aan. Het speelpleintje moet nu wel helemaal klaar zijn. We werkten dan beiden ook goed door. Eindelijk, na twee uur te schilderen waren we klaar. We waren dan ook super trots op ons werk. Hopelijk zullen de kinderen ervan genieten. Dat is natuurlijk de bedoeling.

Terug thuis, pakten we nog de rest van onze valiezen in. We zetten dan ook al onze zakken buiten zodat we goed konden zien wat we al allemaal meehadden en of we nog dingen waren vergeten. Doordat we zo snel klaar waren met het inpakken, hadden we eindelijk nog wat tijd om het kubspel te spelen. Tom en Kim vormden een team en wij. Maar goed dat we het enkele keren hadden geoefend want zo goed zijn we er nu ook niet in. 

We willen natuurlijk wel winnen tegen Anke en Wilhelm.

Dan was het eindelijk zover. In de verte zagen we al de auto van Anke naderen. Als Leentje en Melissa alles hadden uitgepakt, was het onze beurt om alles in te pakken. We zaten er wat mee in dat niet alles erin zou geraken. Dit was gelukkig geen probleem en we konden alles meenemen. Nadat we afscheid hadden genomen van Charlene, Stefen en de andere studenten waren we klaar om te vertrekken. 

Anke was super vriendelijk en had veel vragen over wat we allemaal hadden gedaan in de periode dat we in Klapmuts waren. Thuis aangekomen, pakten we alles uit en terug in. We vertrekken namelijk op weekend. We brengen een bezoekje aan de ouders van Wilhelm. Toen we onze kleine rugzak hadden ingepakt gingen we gezellig zitten bij de braai. We eten vanavond lekker braai. Plots hoorden we iemand roepen aan de voordeur. Sandra en Corneil kwamen even langs om wat te kuieren. Het werd nog een gezellig avond.

We mogen gelukkig lang slapen en hoefden geen wekker te zetten. ZALIG!!!