11 april

Naar het oosten- bestemming Swellendam

 Vandaag mochten Ruth en Sien een dagje vrij nemen om mee te gaan met de ouders. En die nemen zelfs het klusje van de dagelijkse blog eens over! Hierbij het verslag van vandaag.
We waren afgesproken om 8u30 in Klapmuts maar dat was niet te doen met een ontbijt dat pas vanaf 7u30 kon beginnen en koffers die nog moesten gepakt worden en een rekening die nog moest betaald worden in Caledon Villa, onze B&B in Stellenbosch. Overigens een aanrader voor wie ooit deze kant uit komt!
Rond 9u konden we toch vertrekken en reden we richting Paarl waar we een bezoek brachten aan de school waar de meisjes eerst stage liepen.

Ze waren er duidelijk hartelijk welkom: zowel de poetsvrouwen als de leerkrachten waren blij hen terug te zien. De eersten hadden zelfs een leuke Afrikaanse dans voor hen over, terwijl de tweeden de klas toonden, uitleg gaven en allerlei vragen beantwoordden! De leraar van Grade 6 was direct bereid om contact yr leggen met het zesde van St-Eloois-Winkel!
In de leraarkamer stond er een mooi buffet klaar. Dat doen we elke dag,  zei Anke, de ‘kotmadam’ van Ruth & Sien. Grapje hoor; het was ter gelegenheid van het 50 jaar bestaan van de school. Misschien toch eens proberen of dit smoesje n België zou pakken…
Na de uitgebreide rondleiding werd het tijd om wat voorraad in te slaan voor de picknick van de dag. De keuze aan soorten brood viel heel erg mee. We kochten ook wat fruit en biltong.  Een soort gedroogd vlees, specialiteit in Z-Afrika… we moeten nog altijd proeven. Vlakbij het taalmonument  dat boven Paarl uittorent, aten we ons buikje rond.

Daarna brachten we een bezoek aan het imposante betonnen monument dat er bijna 40 jaar staat. Meer uitleg lees je hier: http://af.wikipedia.org/wiki/Afrikaanse_Taalmonument

Wat verder in de heuvels wisten Ruth en Sien nog een avontuurlijke wandeling. De Toyota had het wat lastig om tot boven te geraken en toen was het onze beurt om de gladde granieten bulten te beklimmen. Gelukkig heeft men er een metalen ketting gemonteerd om tot op de ‘top’ van de bolronde heuvel te geraken. Het kostte wat tijd maar het was meer dan de moeite waard!

Het plan was om van daar naar Wellington te rijden om de universiteit te bezoeken. Door een gril van de gps waren we al flink op weg naar Swellendam waar we zouden overnachten, toen we tot de vaststelling kwamen dat Wellington (als tussenstop gekozen in de gps) niet meer op onze reisweg lag. We zijn dan doorgereden en gelukkig maar. Op 10km van Swellendam waren er werken aan de gang. Het verkeer wordt er om beurten toegelaten (zoals dat bij ons soms het geval is met verplaatsbare verkeerslichten) met dat verschil dat de lichten niet werkten en dat het manueel geregeld werd. Het grootste verschil was echter dat ze over een afstand van ruim 5 km slecht één rijvak vrij hadden.
Zo zijn we hier in het donker aangekomen. We hebben gelukkig nog een restaurant gevonden met 7 plaatsen vrij waar we allemaal een Afrikaanse specialiteit kozen. In het eerste dat we binnen stapten kregen we de volgende uitleg: Ons denk wij het nie kos genoeg in huys. Ons moet eerst nog een tafel bedien en ons sal san nig sien wat er oër es.