13 maart

Na een korte nacht moesten we vroeg opstaan om naar de les te gaan. Om 7u45 waren we al op pad naar het zwembad. Daar gingen we een les bijwonen van mevrouw De Beer. Zij geeft bewegingsopvoeding. Toen we daar aankwamen (iets aan de late kant) was er nog niemand te zien. Wij dachten dat de les was afgelast, maar daar kwamen nog enkele studenten toe. De les begon maar om 8u15 dus we waren ruim op tijd. In plaats van te laat naar helemaal op tijd. Gelukkig! 

De studenten werden in groepjes verdeeld van 4 à 5 studenten per groep. Zij moeten dan gedurende heel het jaar een groepje kinderen zwemles/watergewenning geven. Daar worden ze dan ook op beoordeeld. Iedere student heeft een individueel kind dat hij iedere les moet evalueren en begeleiden. Het was nog eens leuk om dit te zien. We hebben ook al enkele ideetjes opgedaan die we zelf kunnen gebruiken als we zwemles moeten geven.

Na de les keerden we terug naar huis. Thuis aangekomen was Tom ook juist wakker. Terwijl hij zich aan het wassen was, hebben wij de blog nog wat geschreven. Dan spraken we af met al de studenten om nog enkele lessen bij te wonen. Maar eerst gingen we met z’n allen gaan ontbijten. 2 spiegeleitjes, toast, frietjes en nog wat groentjes. Het was baie lekker!!

Hierna besloten we om nog enkele lessen bij te wonen. Maar toen we bij de lokalen aankwamen, was er niemand te zien. De lessen waren afgelast. Dus besloten we om nog even de stad in te gaan en Wellington nog wat te verkennen. Enkele meisjes hebben dan nog iets gekocht. Sien heeft dan ook een losse lange broek gekocht. Dan gingen we voor de laatste keer eten in het koshuis van Bliss. Het was nog lekkere kos.

We liepen dan met z’n allen naar ons huis om samen met Albert nog wat zaken te regelen voor zaterdag in verband met het vervoer naar de verschillende gastgezinnen. Tom is dan meegegaan met Melissa, Leentje en Anouk naar hun huis.  Wij zouden ons internet probleem oplossen met Albert.

We zijn naar de Vodacom winkel geweest om te informeren hoe het komt dat het bakje niet werkt. Daar wisten ze ons te vertellen dat de sim-kaart van Albert geblokkeerd is omdat hij deze al lang niet meer heeft gebruikt. Maar niet zo lang geleden is er iemand met hetzelfde nummer een sim-kaart aangevraagd. Hierdoor staat ons geld nu op zijn sim-kaartje. Wij hebben ons dan maar een nieuwe sim-kaart aangeschaft en er geld opgezet. Het bakje werkt nu wel! We zullen iemand zeer gelukkig maken deze maand. Hij/zij zal nu super veel op het internet kunnen. Gelukkig moeten wij het geld die we op onze oude sim-kaart gezet hadden, niet betalen. Albert had dit met een soort ‘punten’ betaald die je krijgt omdat je vaste klant bent. Dus we zijn geen geld kwijt door ons internet avontuur. 

Thuis aangekomen van het avontuur, hebben we dan nog een beetje gerust in de mooie tuin van Albert en Jeanne. Toen we helemaal uitgerust waren, typten we onze blog van gisteren en vandaag. We dekten buiten  de tafel om lekkere braaie te eten met ons lieve gastgezin. We moesten eens lam gegeten hebben! Hier zeggen ze dat de Europeanen dit niet graag eten omdat er te veel vet aan hangt. Maar wij vonden het baie lekker. Ook waren er heerlijke kippenvleugels op een stokje, rode bietjes en een overheerlijk slaatje.

Daarna gingen we naar de rugby kijken, er waren weer enkele spelers geblesseerd. Wij begrijpen nog altijd niet wat er zo leuk is aan het feit dat je weet dat je een erge blessure kunt hebben door dit te spelen. 

Een geblesseerde rugbyspeler

Na de rugbymatch gingen we de andere studenten halen. Terwijl we wandelden, hoorden we plots, ‘Moch, hallooo, kom binnen.’ De mevrouw die vroeger in Waregem woonde, zat daar op het terras van haar huis met haar ex-man. Ze vertelde dat ze juist aan het vertellen was over ons. Dat was puur toeval. We mochten even binnen gaan en een korte plaspauze houden. Het zijn hele aangename mensen.

Daarna hadden we nog een leuke avond in Bella’s en dan was het terug bedtijd. 

Na deze leuke week verlangen we toch om terug voor de klas te staan. We kijken al uit naar het avontuur in Klapmuts. Het zal een heel andere wereld zijn...