Toen we vandaag aankwamen op de school Klein Boishaai, was
het in orde om even een kijkje te nemen in de speelschool er tegenover. Deze
school is voor kinderen van baby tot 5 jaar. Die school heeft ook een andere
directeur dan Klein Boishaai en daar zitten meisjes en jongens door elkaar. Het
staat er dus volledig los van.
We werden vriendelijk verwelkomd door de verantwoordelijke
van divinikids (zo heet de school). Deze bracht ons onmiddellijk naar de klas van
Michelle. Die kenden we al van vorige week zaterdag, zij moest oppassen bij de twee meisjes Zemke en Haike, we gingen met hen naar de cinema. Michelle was
er nog niet maar er was al een andere juf van die klas. We keken wat rond in de
klas tot de schooldag begon en tot Michelle er was.
De schooldag begon met een gebedsliedje waarin ze God
bedanken voor het eten. Dan kreeg iedere kleuter een bord met een soort pap aan
de tafels.
Toen moesten ze op de mat zitten en als iedereen klaar was gingen ze
in de rij staan en gingen ze naar het toilet. Daarna werd er drie kwartier
buiten gespeeld.
Tijdens het buitenspelen gingen we eens gaan kijken naar de
baba’s. Het was bijna slaaptijd maar we mochten nog snel een kijkje nemen. De
verzorgster vertelde dat ze allemaal een verkoudheid hadden. Dus voor het
slapen gaan moest ze alle 6 de baby’s nog eens op de verzorgingsmat nemen om
iets in hun neusje te spuiten. Het was leuk om deze kamer ook eens te zien. Het
waren allemaal baby’s onder de 1 jaar.
Na het buitenspelen werden de aanwezigheden opgenomen en
werd er voorgelezen in de kinderbijbel. Wij vonden het allebei een zeer
moeilijk verhaal. Het ging over God die praat tegen de Israëlieten (oude
testament), toch waren de kleuters heel geboeid aan het luisteren. De juf
vertelde het telkens in Engels en Afrikaans. Op het einde van het verhaal,
moesten ze hun ogen dicht doen, de juf zei iets en de kleuters moesten hen na
zeggen (soort gebed). Dan zongen ze ook nog enkele liederen over God en Jezus
(4)
Toen was er een soort onthaal. Ze zongen een liedje van de
dagen van de week, de maanden van het jaar. Ze overliep de seizoenen, en het
weer. Daarna spraken ze over het thema van de week: de familie. Er had een
kleuter foto’s meegebracht van haar familie en ze mocht daar over praten voor
de hele klas.
Dan was het terug etenstijd en moesten terug een
bedankingsliedje zingen voor God. Ze
haalden hun eigen brooddoos uit en mochten en snack eten.
We gingen dan ook nog eens een kijkje nemen naar de andere
klassen. In de klas die een jaartje jonger was dan die van Michelle, was het
een beetje hetzelfde van inrichting. Dan gingen we naar de peuters. Daar was
het wel heel klein, er stonden alleen maar tafels en er was niet echt plaats om
te spelen op de grond. We liepen verder in de school en toen gingen we kijken
naar de kinderen van 1 tot 2 jaar. We konden het beiden niet laten om een
kleuter vast te nemen. We zagen dat er niet zoveel materiaal was om mee te
spelen. Er lagen enkele kleine ballen op de grond (ballen vanuit een ballen bad).
Nadat we onszelf een rondleiding hadden gegeven gingen we terug
naar de klas van Michelle. Het was tijd om buiten te spelen, maar het regende…
De juf bood dan enkele materialen aan op de tafels met een soort van
doorschuifsysteem. Er was iets om te rijgen, constructiemateriaal, rangorde van
klein naar groot, kleurplaten en dan nog iets met dezelfde vormen zoeken.
Toen vroeg de juf of we zin hadden om zelf wat Belgische
liederen te zingen. We schudden snel wat Vlaamse speelliederen uit onze mouw.
Ze waren heel enthousiast en zongen heel goed mee. We merkten op dat deze
kleuters enthousiaster zijn dan de kleuters in Klein Boishaai. Dit komt
misschien omdat er nu ook meisjes tussen zaten.
Na onze performance nam Michelle het heft terug in handen. Ze gaf een
leuke muziekles (de eerste die we hier zien). De kleuters kregen allemaal een
muziekinstrument en ze moesten het ritme meespelen met de muziek. Ze mochten
enkel spelen als de juf naar hen wees.
Er was dan ook nog een bewegingstussendoortje van de Hoikie
Poikie. We deden beiden mee en de kleuters vonden het heel plezant. Dan werd er
een leuk verhaal verteld over een wolf die een kindje wilde eten.
Toen was het
terug tijd om een bedankingsliedje te zingen voor God, ze kregen allemaal een
soort pasta met gehakt.
We besloten om dan terug naar Klein Boishaai te gaan. In de
namiddag gingen ze dan nog wat buitenspelen en dan moesten ze slapen. We vonden
dit allebei heel raar want bij ons slapen ze toch niet meer in het tweede
kleuter…
Toen we terugkwamen was er nog een slotviering met de kinderen
van graad 1 tot graad 6. Ze zongen verschillende liedjes die geprojecteerd werden
op het scherm. Daarna werd er ook nog afscheid genomen van een leerkracht die
vanaf volgende week les gaat geven in Groot Boishaai.
Nadien gingen we nog snel even naar de computerklas om wat
lessen voor te bereiden. Om 13.30 uur moesten we naar huis vertrekken want Anke
moest nog naar een begrafenis en een examen afleggen van de hockeyregels. Ze
moest al om 14.30 op die begrafenis zijn en ze was bang dat ze het niet meer
ging halen. Wij zeiden dan dat ze ons ook mocht afzetten aan de supermarkt en
dat we de rest wel te voet gingen doen. Want we moesten nog inkopen doen voor
het eten van ’s avonds.
’s Namiddags knutselden we nog een beetje voor onze lessen.
We maakten wat materiaal om een tafelpoppenspel te doen over rupsjenooitgenoeg.
We speelden ook nog wat buiten met Dexter de hond en maakten eten voor ons, Anke
en Wilhelm. We maakten een soort wok met mi, we hadden er een beetje teveel
gemaakt, gelukkig hadden ze heel veel honger als ze rond 20.45 uur thuiskwamen.
Nog enkele wist-je-datjes, wist je dat…:
-
We vandaag tegen een kindje zeiden: ‘Jij is baie
owelijk.’ Het kindje zei daarop: ‘Ik weet.’
-
Ze in de speelschool ook allemaal op hun blote
voeten lopen.
-
Er weer veel blanke kinderen zijn.
-
De juf alles in beide talen moet zeggen.
-
Ze hebben ook een eigen petje of hoedje in de
klas.
-
Ze zeggen Tannie tegen de juffen in de
speelschool.
-
Er in de speelschool verschillende speeltuinen
zijn voor de verschillende leeftijden.
-
De ouders hun handtekening moesten zetten als ze
hun kind afzetten bij de speelschool.
-
Er bewakingscamera’s hangen.
-
Er iemand is om de juf te helpen.
-
Het voor de eerste keer sinds we hier zijn overdag
regende.
-
In elke klas een airco hebben en dat wij daar
een beetje verkouden van worden.
Ruth, niet zo hard in zijn oksel knijpen hé, als er een peuter op je arm zit ;) en er dan nog zo mee lachen!
BeantwoordenVerwijderen