25 maart

Het was vandaag vroeg dag. Jeaniva kon ons niet komen ophalen omdat ze met haar zoontje naar het ziekenhuis moest. Ze was gisteren al geweest maar ze zeiden dat ze vandaag nog eens moest terugkomen omdat ze haar dan beter zouden kunnen helpen. Zij moet naar het staatsziekenhuis gaan. Daar moeten de mensen lang wachten totdat ze aan de beurt zijn. Soms zelfs de hele dag. Ze werken daar niet met consultatielijsten. Je moet ervoor zorgen dat je vroeg bent zodat ze jou snel helpen. Dit is wel niet altijd het geval.

Hierdoor kwam Stephen ons ophalen en hij bracht ons naar school. Dat is echt een vriendelijke man. Ook Charlene zorgt super goed voor ons. Iedere morgen staat alles voor het ontbijt al klaar en ’s avonds maakt ze heerlijk eten. Lange leve ons gastgezin. 

Op school aangekomen, maakten we snel nog enkele kopieën voor vandaag. Doordat juf Jeaniva afwezig was in de klas, wist Ruth niet wat ze vandaag zou moeten doen. Je kunt maar beter voorbereid zijn. Siens juffrouw was ook nog steeds afwezig. Daarom was zij ook voorbereid om heel de dag over te nemen. Terwijl Sien aan het kijken was voor de kopieën, zorgde Ruth ervoor dat de laatste zaken gelamineerd werden. Een lamineertoestel van de action is ook niet alles. Man, man, man miserie, miserie, miserie!! Het lamineertoestel op school werkt veel beter. Terwijl we bezig waren met kopiëren en lamineren.

Na de ochtendvergadering met ‘alle’ leerkrachten kregen we te horen dat we samen les zouden geven in de klas van Sien. Hier waren we direct zeer enthousiast over. We namen deze kans met beide armen, voeten,…aan. Eindelijk konden we eens ons ding doen zonder dat de leerkracht tussenkomt om op de kinderen te roepen of ze te berispen. 

Sien begon met het ochtendonthaal. Dit had ze al eens gegeven in de klas. Ondertussen zette Ruth alles klaar op de tafels voor het wiskundig werken in deelgroepen. Na het onthaal legden we uit dat de kinderen stempels konden verdienen als ze goed luisteren naar wat we zeiden en ook als ze goed meewerken. Maar eerst nog eens klassikaal de sudoku met de vormen herhalen. We moeten het wel toegeven, de kinderen konden dit al zeer goed. Ze hadden echt het principe van een sudoku door. Leve meneer Blomme (onze leerkracht wiskunde).

Dan was het tijd om te werken in deelgroepen. Het verdelen van de kinderen over de verschillende tafels verliep niet altijd zonder duwen of trekken. Dit was dan ook iets dat we allebei ook opmerkten in beide klassen. De kinderen duwen en slaan elkaar echt veel. Zouden ze dit zien thuis? Op school? …

Het werken in deelgroepen verliep echt goed. Als de kinderen bezig zijn dan zijn ze rustig. Op de verschillende tafels werd er steeds iets anders aangeboden. Op de ene tafel konden ze verschillende puzzels maken. Aan een andere tafel moesten ze een rangorde rijgen op een touwtje. Op de derde tafel lagen er verschillende gekleurde stokjes. Ze moesten dan een patroon na leggen op tafel. De kinderen aan de laatste tafel moesten vormen sorteren op basis van kleur. Alle rode vormen moesten bij de rode pittenzak liggen.

Tijdens het werken in deelgroepen werd er plots op onze deur geklopt. De mevrouw die het eten maakt voor alle andere graden, nodigde ons uit om met alle kinderen naar de keuken te gaan. Zij kregen vandaag ook een bordje pap. Dit hadden we nu nog nooit meegemaakt. Wij lieten de kinderen vlug alles wat opruimen en dan gingen we met z’n allen naar de keuken. Daar aangekomen, moesten de kinderen een vol bordje (pap met bonen) en lepel meenemen naar de klas. Daar aten ze aan de tafels hun eten op. We kregen ook een doos mee met appels. Deze moesten we uitdelen aan alle kinderen. Nadat alle kinderen klaar waren met eten, lieten we 2 kinderen alle borden en lepels terug brengen naar de keuken. Ondertussen zetten we de andere kinderen terug aan het werk in de verschillende deelgroepen.

Na het werken in deelgroepen gingen we gezamenlijk naar het toilet. Alle meisjes gaven we enkele velletjes toiletpapier. Er is geen toiletpapier aanwezig in de toiletten. De kinderen moeten toiletpapier vragen aan de juffrouw als ze naar het toilet moeten. Als de kinderen rustig naar het toilet gingen, kregen ze een stempel als ze terug bij de klas aankwamen. Dit deden we omdat Sien al had opgemerkt tijdens de oberservaties dat de kinderen niet op een rustige manier naar het toilet gaan. Wij besloten om ze wat structuur bij te brengen. Daarom voerden we dit beloningsysteem in. En jawel, de kinderen konden op een rustige manier, zonder veel trekken en duwen, stappen naar het toilet. De meeste kinderen kregen een stempel. Er zijn altijd kinderen die net geen stempel krijgen. Ook hier was dit het geval.

Dan was het lunchtijd. Alle kinderen hadden hun eigen lunchbox met eten meegebracht. Ook wij hadden een appeltje meegenomen. Nadat alle kinderen klaar waren met eten, gingen ze neerzitten op de mat. We besloten om de kinderen nog eens het dansje te laten oefenen dat we gisteren hadden aangeleerd in de klas. Ze konden het nog zeer goed. Sommige kleuters die gisteren niet aanwezig waren, hadden er wat moeite mee. Gelukkig pikten ze het zeer snel op.

Hierna besloten we om nog en kleine estafette te organiseren in de klas. Het regende vandaag opnieuw, daarom konden de kinderen niet buiten gaan spelen. Ruth legde het verloop van de estafette uit. Ondertussen plaatste Sien alle banken en stoelen aan de kant. De kinderen hadden wat moeite met het verloop van de estafette en we hadden eigenlijk ook niet zoveel plaats om dit te doen. Na enkele keren besloten we om ermee te stoppen. We zouden het graag morgen nog eens proberen in de grote zaal. Hopelijk zal deze niet bezet zijn. Duimen!!

Na het terugplaatsen van alle banken en stoelen, gingen de kinderen op hun vaste plek zitten. De kinderen kregen allemaal een blad met een vierkant erop. We deelden ook enkele kleurpotloden uit. De kinderen moeten in het begin van het jaar hun eigen potloden meebrengen met hun naam op. Niet iedereen kan dit helaas betalen. We hebben dan de potloden over de verschillende kinderen verdeeld. Dan begon het tekendictee. De meeste kinderen konden dit al redelijk goed. We stonden er zelf versteld van. Alle kinderen kregen dan ook een stempel op hun blad omdat ze zo goed meewerkten.

Dan gingen we terug met de kinderen naar het toilet. Dit verliep opnieuw zeer goed en rustig. Alle kinderen kregen dan opnieuw een stempel. Hopelijk zal dit morgen ook zo goed verlopen. Na ons korte toiletbezoek hielden we opnieuw een korte lunchpauze. Sommige kinderen hadden nu niets meer om te eten. We besloten dan ook om aan alle kinderen een appel te geven. Deze hadden we vanmorgen gekregen van de mevrouw uit de keuken. Zo konden alle kinderen toch iets eten.

Dan werd Ruth eventjes weggeroepen om toezicht te gaan houden in een andere klas. De juffrouw uit die klas wou graag nog iets afdrukken en had iemand nodig om toezicht te houden. Ondertussen zette Sien de kinderen terug aan het werk in de verschillende deelgroepen: rijgen van een rangorde op een touwtje, patronen nabouwen, hun eigen naam schrijven (sommige kinderen hebben hier echt nog heel veel moeite mee), op een tekening van een boek een mooie tekening maken. Dit verliep zeer rustig.

Na het opruimen, vertelde Sien nog een kort verhaaltje. Ondertussen plakte Ruth alle werkjes van de kinderen aan elkaar. Zodat ze deze al mee konden nemen naar huis. Na het uitdelen van de werkjes gingen we met alle kinderen naar de poort. Daar werden ze opgehaald en gingen ze terug naar huis.

Dan nog eventjes werken in de bibliotheek voor school. Ook hebben we even geholpen met het ophangen van enkele affiches die de kinderen van grade 4 hadden gemaakt. Dan was het alweer tijd om naar huis terug te keren.

Toen we thuis aankwamen zijn we er direct ingevlogen. Reflecties afwerken, planning voor morgen maken, knutselen voor morgen, muziekinstrumenten maken,… Ook hier blijven we niet stil zitten. We zijn benieuwd naar morgen. We staan weer alleen in de klas en onze planning ziet er goed uit. Hopelijk verloopt het morgen ook zo vlot zoals het op papier staat.

Tijdens ons verblijf hier in Klapmuts hebben we al veel dingen opgemerkt waarover wij anders denken. Helaas kunnen wij hier niet zoveel aan veranderen. Wel kunnen we terwijl we zelf lesgeven, tonen hoe wij het zouden doen en hopen dat de leerkrachten het overnemen. Meer kunnen we niet doen. We kunnen er het onze over denken maar zodra we er tegen in zouden gaan, kan dit gevolgen hebben voor de rest van je stage. MAAR gelukkig is niet alles negatief en hebben we ook al zeer veel leuke momenten beleefd op de school.