22 maart

Deze morgen mochten we wat uitslapen. Om 10 uur gingen vertrekken naar de mall (het shoppingcentrum) van Paarl. Er was onverwachts bezoek, de broer van Charlène en nog twee andere mensen kwamen op bezoek. We vertrokken uiteindelijk om 11 uur met de bakkie richting mall in Paarl. 

Ruth kocht een paar sandaaltjes en Sien ook. Zodat we toch ook klaar zijn voor de zomer in België. In de knutselwinkel kochten we ook nog wat knutselgerief.  Rond 12.30 uur was iedereen klaar met zijn inkopen. Toen we naar het taalmonument aan het rijden waren, stopten we nog even bij Avis om onze huurauto te regelen voor volgende week zaterdag. Dan gaan we op routtrip met Leentje, Melissa en Tom. Dit zien we al volledig zitten. Na een beetje wachten, kwam Tom met een glimlach uit het Aviskantoor. Ons Polootje voor de routetrip is geregeld en we kunnen er om gaan in Paarl.

Richting Taalmonument hadden we een onwaarschijnlijk mooi uitzicht vanuit de bakkie. Dit was echt puur genieten. Ons haar in de wind en cruisen maar.  Bij het taalmonument kregen we een uitleg van een gids. Het taalmonument heeft weer welke verschillende talen ervoor gezorgd heeft dat het Afrikaans ontstaan is. Het is het grootste taalmonument in Zuid-Afrika. Het was wel redelijk indrukwekkend. Hieronder zie je enkele foto’s.

Daarna reden we nog verder en hoger op de Paarlberg. Plots stopten we bij een mooi picknickplaatsje. Daar haalde Stephen de barbecue uit zijn bakkie. Stephen en Tom braaiden heerlijke worst met ajuintjes. Alle meisjes aperitiefden wat tot de worst klaar was. We genoten van onze lekkere hotdog. 

Toen ons maagje gevuld was reden we nog wat hoger op de Paarlberg. Tot aan het hoogste puntje. Daar konden we nog verder wandelen. We deden de helse beklimming op blote voeten omdat we allemaal geen stevige schoenen aanhadden. We beklommen eigenlijk het pareltje van de Paarlberg.  We kregen beiden een zalig gevoel als we boven op de berg stonden. Echt heel erg leuk. Het was een prachtig uitzicht op Paarl. 

Toen we terug naar beneden gingen, wilde Sien een shorcut nemen. Ze gleed van een kleine rots naar beneden, maar ze ging sneller dan ze verwacht had, haar teentjes stootten op de grond neer. Er begon één teentje heel hard te bloedden. De weg naar beneden was dus redelijk pijnlijk voor Sien, maar ze beet door. Na deze leuke wandeling zagen we het bakkie terug. Daar verzorgden we nog wat de teen van Sien en we kwamen tot de ontdekking dat de helft van de nagel weg was. Redelijk pijnlijk. 

’s Avonds genoten we nog van een heerlijke braaie samen met de broer (boettie) van Charlène. We hadden nog een leuke avond met de anderen...