7 maart

Vandaag zaten we eindelijk voor de eerste keer met Tom (die 24 uur vast zat in Istanbul) aan de ontbijttafel. Rond kwart na 7 moesten we al vertrekken naar de Campus omdat we om 7.30 uur afgesproken hadden met alle andere studenten. Meneer Hoek ging ons nog een rondleiding geven.

We startten de rondleiding bij het bureau van Albert. Wij hadden twee ballonnen meegebracht want een van de andere studenten (Chimène) was jarig. Toen ze aankwam begonnen we allemaal te zingen. Dit vond ze heel erg leuk.
We vonden het beiden goed dat we nog een rondleiding kregen doorheen de campus want het is er net een doolhof. Ene gang in, andere gang uit en eens naar buiten, terug naar binnen en uiteindelijk trap op en trap af. Daarna bracht hij ons naar ons juiste klas om zo onze eerste les samen met de andere studenten bij te kunnen wonen. Hij kon het niet laten, en hij stelde ons voor aan de hele groep (zo’n 40 mensen), dan werden we natuurlijk allemaal rood. 

In de les gaf de docent een uitleg voor een soort onderzoeksopdracht die ze moeten maken. Ze legde het heel goed uit en ze praatte er de volle 45 minuten over. De studenten kregen zelfs voorbeelden. Wij verstonden de docent redelijk goed, want in het begin van de les zei ze dat ze stadig ging praten.

Toen deze les erop zat, kwamen er onmiddellijk twee studenten naar ons en vroegen of we iets wilden gaan drinken met hen. We vroegen eerst of we geen les meer hadden, de eerste volgende les was om 11.30 uur dus tijd genoeg. We gingen iets drinken in een heel mooi koffiehuis, we gingen onmiddellijk buiten zitten. De kippen en de kuikens waren ook van de partij op het terras. De vier Belgen dronken een heerlijke smoothie met aardbeien en de twee Afrikaners (Annette en Marina) dronken een soort koffie. Het was echt overheerlijk. We praatten nog wat en we vroegen aan de Afrikaners of ze plaatsen wisten om te bezoeken in de Westkaap. Ze deden heel hard de moeite, een meisje belde zelf naar haar mama om een naam van een natuurpark te weten. 

Om 10.30 uur hadden we afgesproken met de andere studenten omdat ze nog geld moesten afhalen en een simkaart kopen. Anette en Marina hielpen de andere studenten heel erg goed, maar plots was het 11.30 uur en we moesten heel snel wandelen van de winkelstraat naar de campus. We waren al lang te laat maar toen we binnen kwamen in het klaslokaal was de les nog lang niet begonnen. Oef! Gelukkig maar…

De twee Belgische studenten van lager en de twee van secundair kwamen ook mee naar de les wiskunde. Iedereen zag natuurlijk dat Chimène jarig was, doordat ze nog altijd met haar twee ballonnen rondliep. De docent riep haar naar voor en iedereen begon te zingen voor haar. Het was een heel mooi Afikaans verjaardagsliedje, die we heel graag willen leren. (Dit kunnen we misschien eens vragen aan de kleutertjes in een of andere school).
De les begon met het uitleggen van een taak, we merkten op dat de taak opnieuw heel erg goed uitgelegd werd. Nadien ging de les over breuken. Ze benadrukte heel hard dat je eerst met concreet materiaal moet werken en dan pas op papier (dit is het topje van de ijsberg zei ze). We vonden het heel interessant en goed dat ze het hier ook eerst iets aanleren met concreet materiaal.

Na deze les zaten we nog eventjes buiten met alle Belgen en wisselden we elkaars Afrikaanse nummers uit. Als dit gebeurd was, gingen we samen met Albert naar een koshuis waar alle studenten mogen eten voor een kleine prijs (30 rand voor een middagmaal). We kregen frietjes met een stuk vlees en gefrituurde ajuintjes, lekker vettig…. We vonden het stuk vlees een beetje droog en Sien kreeg het niet helemaal op. Je moest er lang op kauwen voor je het kon doorslikken. De rest smaakte ons wel. Ruth vond dan weer de ‘limonade’ (soort water met een iets bij) niet zo lekker.

Toen iedereen klaar was met eten, gingen we nog snel eens binnen in een winkel want Chimène en Angelique moesten om 14.00 uur terug op de campus zijn. Ze hadden daar afgesproken met hun prof waarbij ze wonen.

De andere drie studenten gingen mee met ons omdat ze niet echt iets hadden afgesproken met de meneer waarbij ze wonen. Jeanne bracht ze dan naar huis, ze wonen blijkbaar heel erg dicht bij ons.

We begonnen dan met onze rugzak te maken, want we gaan naar Hermanus (een dorpje aan zee). Jeanne en Albert hebben daar een familiehuis. De rit ernaar toe was echt onwaarschijnlijk mooi. Van landschappen met wijnranken, tot mooie bergen, tot wuivende graanvelden en mooie meren. Echt mooi. Het is moeilijk om te beschrijven wat we zagen. Ook foto’s van de mooie landschappen die we zagen, geven niet echt weer wat we op dat moment zagen. Met foto’s kan je nooit echt zien hoe het er echt is… Het was echt indrukwekkend. We werden er allen stil van.

We maakten ook een tussenstop bij de gevangenis waar Mandela 1 jaar gezeten heeft na het Robbeneiland. Daar staat een standbeeld bij dat weergeeft hoe Mandela uit de gevangenis kwam.

Na een lange rit van ongeveer 3u gingen, stopten we eerst bij Checkers (supermarkt). Daar deden we de laatste inkopen voor we doorreden. Wij (Sien, Tom en Ruth) zorgden voor de aperitiefhapjes. Jeanne en Albert deden nog de laatste inkopen voor de braaie van vanavond. 

Toen we bij het huis aankwamen, vonden we het allebei wel nog redelijk indrukwekkend en groot. We laadden dan alles uit het bakkie van Albert en installeerden ons in onze kamer. We delen terug een slaapkamer!! Leuk...

Toen we ons allemaal hadden geïnstalleerd begonnen we met het maken van de aperitiefhapjes. Jeanne en Albert vonden dit super lekker! Dan zaten we met z’n allen rond de tafel nog wat te vertellen. De gesprekken gingen over verschillende zaken. Soms echt diepgaande gesprekken maar er werden ook anekdotes verteld. Echt leuk en gezellig.

Na een uur of twee was het eten klaar en konden we met z’n allen aanschuiven om een stukje vlees te nemen. Het eten wat super lekker en Jeanne en Albert hebben er dan ook echt hun werk van gemaakt. Sien vond de boerenworst (soort worstje) niet zo lekker, de rest kon haar wel smaken. Dan hebben we nog eventjes gepraat en de tafel afgeruimd. Om 23u30 waren we beiden echt moe en besloten we om te gaan slapen. De blog gingen we dan wel morgen typen.

Nog enkele wist-je-datjes, wist je dat…:

-          Er in Hermanus walvissen te zien zijn in juli en augustus? Jammer, nu niet.

-          Er aan de bedelaars cheques worden gegeven om er eten mee te kopen, zodat ze er geen alcohol mee kunnen kopen.

-          Er hier veel bavianen zitten, we hopen dat we er zien.

-          Het briefje van 200 rand hier het meeste is.

-          Er hier toch een beetje fietspaden zijn in Hermanus, maar die worden niet veel gebruikt.

-          Er hier aan verschillende huizen een soort affiche hangt die wil zeggen dat de huizen beveiligd zijn.

-          Er hier heel veel gejogd wordt.

-          Er hier zwarte mensen andere mensen helpen om te parkeren en dan een fooi vragen.

-          Er hier ook toerbussen zijn

-          Albert Hoek sommige kleren heeft waarop er Navarre staat.

-          Er hier een parelmoerfabriek is, waar ze parelmoer kweken omdat ze in de zee niet meer weggenomen mogen worden.

-          Er hier weinig of geen zebrapaden zijn.

-          Het fototoestel van Tom veel mooier de landschappen kan trekken dan dat van ons.

-          Er meestal kleurlingen werken in de cafeetjes en bijna nooit blanke mensen.

-          Albert zegt: Rugby is a gentelmansgame played by hooligans.