9 maart

Vanmorgen stonden we heel vroeg op (6.15 uur) omdat we na de mooie zonsondergang ook heel graag een mooie zonsopgang wilden zien. We riepen Tom op en we vertrokken in het vroege ochtend naar het strand. Maar het was heel erg bewolkt, we bleven hopen dat het nog wat zou opklaren, maar helaas. We zagen de wolken wel wat verkleuren en dat had ook wel iets. Het zou een beetje te veel van het goede geweest zijn. ’s Avonds een zonsondergang en de dag erna ook een zonsopgang. Na deze kleine teleurstelling gingen we terug naar het huis.

We installeerden ons buiten met de computer terwijl Tom nog eens in zijn bed kroop. We maakten het blogbericht van gisteren in Word. We probeerden het nog op onze blog te zetten maar het bakje van internet hadden we gisteren met onze 3 computers opgebruikt, we voelden ons wel een beetje schuldig. Daarom kwamen de blogberichten van dit weekend wat later online.

Dan nam Albert ons mee naar de zee, hij kent een heel mooi weggetje langs de zee. Het was echt heel mooi. We gingen eerst in een prachtig sprookjesbos en dan wandelden we terug vlak aan het strand waar we de golven tegen de prachtige rotsen zagen slaan, het was precies een droom die je niet doorprikken kon.

Hij nam ons dan nog mee naar de berg bij Hermanus met de bakkie. Toen we op de berg aankwamen begon het heel hard te regenen dit was jammer maar we zagen wel dat het heel mooi was. We zagen het prachtige Hermanus vanuit de lucht. Op de terugweg vielen wij in slaap. Albert reed dan ook langs een niet verharde weg om ons zo wakker te maken. Na een paar meter werden we wakker door een grote put in de grond.

Thuis aangekomen, kroop Ruth terug in haar bed. Ze was moe en wilde wat slaap in halen. Sien babbelde nog wat met Tom en Jeanne en nam dan ook nog een douche. Terwijl Sien al wat typte voor de blog, ging Ruth zich wassen. Dan nog heel het huisje opruimen, poetsen en in orde maken voor de mensen die het na ons kwamen. Wij stapten dan al in de auto zodat Jeanne en Albert de puntjes op de i konden zetten en alles nog eens konden controleren.

Met een koffer vol valiezen, afval, glazen flesjes,… gingen we terug naar Wellington. In Hermanus maakten we nog een tussenstop bij een klein sorteerparkje. Daar gaf Albert de restjes brood, glazen flessen en onze vuilniszak aan een man die zorgt dat alles gesorteerd wordt. De restjes brood mocht hij voor zichzelf houden. Zo zagen we dat Jeanne en Albert op hun eigen manier een steentje bijdragen om iets te doen voor de arme mensen. In de loop van het weekend hebben we ook al opgemerkt dat het zeer warme mensen zijn met een groot hart. Ze zullen dan ook alles doen om de jongens in het koshuis te helpen. Dit vinden we zeer ontroerend.

Op de terugweg viel Sien al snel in slaap. Ze was moe van het vroeg opstaan en het laat gaan slapen. Ruth bleef wakker. Het eten van lekkere druiven hielp haar dan ook om wakker te blijven. Gelukkig werd Sien op het juiste moment wakker. We passeerden dan langs de kuststrook en zagen enkele indrukwekkende landschappen. We konden het dan ook niet laten om hier enkele foto’s van te nemen. We passeerden dan ook langs enkele typische kustdorpjes. Dit was zeer mooi om te zien. Hoe meer we richting Wellington reden, hoe beter het weer werd. Albert en Jeanne zijn echt goeie gidsen. Ze weten super veel over de streek en kunnen over alles iets vertellen. Dit is zeer leuk om naar te luisteren en te weten te komen. 

Na het leuke weekend gingen we met z’n allen nog iets eten. Het was super lekker. We bestelden beiden wraps maar met 2 hadden we niet genoeg. Gelukkig had Jeanne genoeg en mochten we nog wat van haar frietjes eten.

Thuis aangekomen hebben we alles uitgepakt en terug op zijn plaats gezet. Dan nog eventjes skypen en nog wat aan de blog werken want het was bijna tijd om te vertrekken naar de leefmis. Dit is een viering die wordt georganiseerd door en voor studenten. Het was echt de moeite om het eens mee te maken. Tijdens het zingen kreeg Sien kippenvel en Ruth moest een traantje weg pinken. We vonden het allebei echt leuk.

Na de mis gingen we nog iets drinken. Dit werd aangeboden na de viering. 

Dan keerden we samen met enkele studenten van Navarre terug naar huis. Zij leidden ons eerst wat rond in Wellington zodat we alle koshuizen nog eens konden zien. Dan kregen we ook een rondleiding in het koshuis van Albert en Jeanne. (Navarre) We keken er al vanaf woensdag naar uit om het eens van binnen te zien. Dit mochten we tijdens de week niet bezoeken omdat er strenge regels zijn over het betreden van het koshuis. In het weekend mogen er wel meisjes in het koshuis komen. Vandaar dat we ook gevraagd hadden of ze ons eens wilden rondleiden. Er zijn veel gangen met kamerdeuren. Ofwel een kamer die je deelt met iemand ofwel voor één persoon. Op het einde van elke gang is er een badkamer. Deze hebben we niet gezien, omdat het alleen voor de jongens was. Dan toonden ze ons nog de rest van het domein. We hadden niet gedacht dat de jongens zo’n grote rondleiding gingen geven. We waren aangenaam verrast.

Dan hebben we vlug nog eens naar het huis van Albert geweest om nog wat te skypen en verder te werken aan de blog. We hadden om 21u30 afgesproken met Leentje, Melissa en Anouk (3 Belgische studenten) om nog iets te gaan drinken. De andere 2 studenten konden er jammer genoeg niet bij zijn. Het werd nog een gezellige avond.

Nog enkele wist-je-datje: Wist je dat…:

-          Eddy Merckx in de krant stond omdat er dit weekend een fietswedstrijd was in Kaapstad waarbij hij ook aanwezig was. Leuk om eens Belgen te zien in de Afrikaanse krant.

-          Het as van de braaie in de struiken gestrooid wordt, blijkbaar is dit vruchtbaar.

-          Ruth haar hoofd tegen een boom stootte tijdens de ochtendwandeling.

-          Sien deze morgen een kleine parelmoer vond.

-          Er overal security mensen staan (ze hebben elk een gebied) en als er ingebroken wordt, staan ze er binnen de minuut.

-          Er hier ook tuk tuk’s rijden als taxi zoals in India.

-          Ze hier geen afval sorteren, alles mag precies bij elkaar. Van glas tot groenteschillen.

-          Er hier een bepaald strand de naam Strand heeft. (Originele naam)

-          Je hier 7 jaar moet studeren om dominee te worden.

-          Ze kwamen zeggen in het restaurant dat er iemand anders ons ging bedienen omdat de andere naar huis ging.

-          Ze op de ondergrondse parking van het warenhuis steeds alle brandblusapparaten weghalen als de winkel sluit.

-          De jongens in het koshuis goeie punten verdienen als ze zich inschrijven voor bepaalde activiteiten, zoals rugby, hockey… Aan de hand van deze punten mogen ze kiezen in welke kamer ze slapen.

-          Er ieder jaar gestreden wordt tussen de gangen onderling van het koshuis.